ไมโครโปรเซสเซอร์ในตัว ความแม่นยำในการวัดกระแส ≤2%ไม่มีโหลดเริ่มต้น ป้องกันความล้มเหลวของเฟสใด ๆ หรือการโอเวอร์โหลดไม่มีการป้องกันการติดต่อ

พิกัดแรงดันใช้งาน: หมายถึงแรงดันที่ขดลวดต้องการเมื่อรีเลย์ทำงานตามปกติ นั่นคือ แรงดันควบคุมของวงจรควบคุมอาจเป็นได้ทั้งแรงดันไฟ AC หรือแรงดันไฟ DC ขึ้นอยู่กับรุ่นของรีเลย์
ความต้านทานกระแสตรง: หมายถึงความต้านทานกระแสตรงของขดลวดในรีเลย์ ซึ่งสามารถวัดได้ด้วยมัลติมิเตอร์
กระแสรับ: หมายถึงกระแสต่ำสุดที่รีเลย์สามารถสร้างการดำเนินการรับได้ในการใช้งานปกติ กระแสที่กำหนดจะต้องมากกว่ากระแสดึงเข้าเล็กน้อย เพื่อให้รีเลย์สามารถทำงานได้อย่างเสถียรสำหรับแรงดันไฟฟ้าที่ใช้งานกับขดลวด โดยทั่วไปต้องไม่เกิน 1.5 เท่าของแรงดันไฟฟ้าที่ใช้งานที่กำหนด มิฉะนั้นจะเกิดกระแสไฟฟ้าขนาดใหญ่และขดลวดจะถูกเผา
ปล่อยกระแส: หมายถึงกระแสสูงสุดที่รีเลย์ผลิตเพื่อปล่อยการกระทำเมื่อกระแสในสถานะดึงเข้าของรีเลย์ลดลงจนถึงระดับหนึ่ง รีเลย์จะกลับสู่สถานะปลดที่ไม่มีพลังงานกระแสในเวลานี้มีขนาดเล็กกว่ากระแสดึงเข้ามาก
หน้าสัมผัสสลับแรงดันและกระแส: หมายถึงแรงดันและกระแสที่รีเลย์ได้รับอนุญาตให้โหลดกำหนดขนาดของแรงดันและกระแสที่รีเลย์สามารถควบคุมได้ต้องไม่เกินค่านี้เมื่อใช้งานมิฉะนั้นจะทำให้หน้าสัมผัสของรีเลย์เสียหายได้ง่าย